meskëputur

Nga Wiktionary

MESKËPUTUR mb.

  • 1. Që e ka mesin shumë të hollë, belkëputur, mesunazë. Vajzë meskëputur.
  • 2. Përd. em. f. sipas kuptimit të mbiemrit. Cila është më e bukura? // ajo meskëputura. kr. pop.