mek

MEK kal.

• 1. E lodh dikë sa e lë gati pa frymë, e bëj sa t'i bjerë të fikët; e bëj të qeshë a të qajë sa të gajaset, e këput. E meku në punë. Na meku gazit.
• 2. E dobësoj, e mpak, e shuaj (për zërin etj.). E meku zërin fare.
• 3. E lag pak diçka, e njom pak sa të zbutet. E mekën duhanin (me ujë). I mekin rrobat (para se t'i hekurosin).