mbylltor

MBYLLTOR mb. gjuh.

• 1. Që shqiptohet duke u mbyllur a duke u puqur plotësisht organet e nyjëtimit në rrugën e kalimit të ajrit, i cili e kapërcen këtë pengesë me shpërthim ose i del asaj anash (për bashkëtingëlloret si t, d, p, b, k, g etj.). Bashkëtingëllore mbylltore.
• 2. si em. ~E, ~JA f. ~E, ~ET. Bashkëtingëllore mbylltore. Mbylltore shpërthyese. Mbylltore anësore. Mbylltore grykore (prapagjuhore, buzore).