mbrujtur

MBRUJTUR mb.

• 1. Që është mbrujtur, i ngjeshur (për brumin); i mbrumë. Bukë e mbrujtur.
• 2. fig. Që është mbrujtur me parime, me ide e me njohuri të caktuara; i formuar. Njeri i mbrujtur. Rini e mbrujtur.
• 3. I majmur, i ngjallur (për një kafshë shtëpiake). Ka i mbrujtur.