mbartës

Nga Wiktionary

MBARTËS m.

  • 1. Ai që mbart diçka me krahë; punëtor që mbart plaçka ose mallra. Mbartës qymyri.
  • 2. Mjet, makinë ose çdo gjë tjetër që shërben për të mbartur diçka.
  • 3. Ai që është krijues dhe mbajtës i diçkaje; ai që ka në vetvete diçka; ai që shërben si përçues ose si ndërmjetës për mbartjen e diçkaje. Mbartësi i sëmundjes. Mbartës mikrobesh. Mbartës i kulturës (i gjuhës).


MBARTËS mb.

  • Që shërben për të mbartur diçka; që lidhet me mbartjen, i mbartjes. Kafshë mbartëse. Mjete mbartëse. Aftësia mbartëse.