mbarëvajtje

MBARËVAJTJE f.

• Vajtja mbarë e diçkaje a e dikujt; gjendja kur diçka a dikush shkon mirë, përparon; gjithçka që tregon se puna ecën mbarë. Mbarëvajtja e punës. Mbarëvajtja e kooperativës (e ndërmarrjes). Mbarëvajtja e prodhimit. Mbarëvajtja e fëmijëve në mësime. Punojnë për mbarëvajtjen e shkollës. Pengon (dëmton) mbarëvajtjen e punëve.