mbështetur

Nga Wiktionary

MBËSHTETUR mb.

  • Që mbështetet në fakte e në prova ose në parime e arsyetime të shëndosha; që është ndërtuar a që ngrihet mbi një bazë të shëndoshë; i argumentuar mirë, i bazuar. Vendim (pohim, arsyetim) i mbështetur.


MBËSHTETUR ndajf.

  • Duke u mbështetur te diçka a te dikush. Rrinte mbështetur.