marrtë

MARRTË mb.

• I dobët, i zbehtë, i paqartë (kryesisht për dritën); jo i tejdukshëm, i veshur, i turbullt (për xhamin etj.); i lëbyrtë. Dritë e marrtë. Xham i marrtë xham qorr, xham akull. Pasqyrë e marrtë pasqyrë që nuk pasqyron qartë, që duket si e veshur. Fotografi e marrtë fotografi e paqartë, e veshur si me mjegull.