mallkuar

Nga Wiktionary

MALLKUAR mb.

  • 1. Që është mallkuar, që ka marrë mallkimin; që është për t'u mallkuar; si mallk. që qoftë mallkuar. Dorë e mallkuar. Luftë e mallkuar. Fashistët (tradhtarët) e mallkuar. Plumb i mallkuar. Fat i mallkuar. Mot i mallkuar. Ditë e mallkuar. Shtëpi e mallkuar.
  • 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Lëre, të mallkuarin! Ikni, mor të mallkuar! Ma punuan të mallkuarit. Ç'e do, të mallkuarën!
  • 3. si em. ~I (i) m. euf. Djalli, shejtani.