mëdyshje

MËDYSHJE f.

• 1. Të qenët me dy mendje, të qenët mëdyshas, të qenët në një gjendje të papërcaktuar qartë - as kështu, as ashtu. Ishte (mbeti) në mëdyshje. E kishte si me mëdyshje. Pa mëdyshje.
• 2. Dyshim. E pa me mëdyshje. E brente mëdyshja.