llukë

LLUKË I f.

• 1. Vezë e prishur, e cila nuk mund të çelë zog. Llukat e pulës.
• 2. krahin. Klloçkë, sqokë. Ka rënë të pala llukë.
• 3. fig. Njeri i trashë nga mendja, budalla.
• 4. Përd. mb. sipas kuptimeve 1, 3 të emrit. Vezë llukë. Ishte fare llukë.

LLUKË II f. bot. krahin.

• Bli.