llomotit

LLOMOTIT jokal.

• 1. Flas mbyturazi e nëpër dhëmbë, them diçka me vete me zë të mbytur. Llomotit me vete. Llomotit nëpër dhëmbë. Llomotitnin bashkë.
• 2. Flas shumë a kot dhe pa përgjegjësi; flas poshtë e lart për diçka, flas keq a shpif për dikë. Llomotit kot (poshtë e lart). Le të llomotitin sa të duan.