llogore

LLOGORE f.

• Vijë e thellë a hendek i gjatë, zakonisht me ledh të ngritur në anën e përparme, që hapet në tokë, në vendin e mbrojtjes ose në vendstrehimet për t'u mbrojtur nga zjarri i armikut, për t'u strehuar etj. Llogore e mbuluar (e nëndheshme). Bënin (ndërtonin) llogore. Zuri llogoren. Pushtuan llogoret e armikut. Hyj (mbrohem) në llogore.