llautë

Nga Wiktionary

LLAUTË f.

  • 1. Vegël muzikore e ngjashme me buzukun, që ka tetë tela dhe që i bien me pendë të fortë. Telat e llautës. Me llautë e me gërnetë. I bie llautës.
  • 2. Kallëp druri me bisht, që përdoret për të prerë tjegullat para se t'i pjekin. Llautë tjegullash.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=llautë&oldid=126889"