llapashitem

LLAPASHITEM vetv.

• 1. Eci duke përplasur këmbët në ujë, në baltë a në dëborë të s'qullët; vet. veta III përplaset në ujë a në baltë. Llapashitet në llucë. Llapashitej në kënetë.
• 2. vet. veta III. Bën një zhurmë të mbytur, që përsëritet sipas përplasjeve diku (për ujët, për lëngjet). Uji llapashitej në breg. Dallgët llapashiten në ranishte.