ligjërues

LIGJËRUES I m.

• 1. Folës; gojëtar.
• 2. Ai që lexon ose e thotë përmendësh e bukur një pjesë artistike, recitues; vjet. lexues. Ligjërues i zoti. Ligjëruesit e gazetës.
• 3. Ai që mban një ligjëratë a fjalim përpara një grupi të madh dëgjuesish.

LIGJËRUES II m.

• Ligjvënës. Është pasur parasysh nga ligjëruesit.

LIGJËRUES mb.

• 1. Që këndon a cicëron bukur, këngëtar (për disa zogj). Zogjtë ligjërues.
• 2. gjuh. Që ka të bëjë me ligjërimin, i ligjërimit. Veprimtaria ligjëruese të folurit.