lebër

Nga Wiktionary

LEBËR f. mjek. veter.

  • 1. Sëmundje e rëndë ngjitëse, që shfaqet në lëkurë me puçrra e me leskra dhe që dalëngadalë kalb mishin dhe e bën të bjerë copa-copa.
  • 2. Sëmundje që dëmton gjinjtë e grave e të bagëtive dhe që shkaktohet nga mpiksja e qumështit. Lebra e gjirit. Lebra e bagëtive.
  • 3. Rrebull; zgjebe. Lebra e foshnjave (e fëmijëve). I ka rënë lebra në kokë.
  • Bar lebre bot. shih te BAR,~I I.