lëpendër

LËPENDËR f.

• 1. Pupël; pendë. Me lëpendra të bardha (të zeza, të kuqe). Lëpendrat e pëllumbit. I lehtë si lëpendër shumë i lehtë.
• 2. Leckë, zhele. Ishte veshur me lëpendra.
• 3. Pjesa e fundit e fletëve të misrit që mbështjell kërcellin. I hoqi lëpendrat kërcellit (misrit).
• Ia la lëpendrat në dorë dikujt iku e shpëtoi nga dikush, i shpëtoi nga duart; ia hodhi.