lënur

LËNUR kal.

• 1. Kreh lirin, leshin, pambukun etj. me krehër, shutroj; shkrif. Lënur lesh (li, pambuk).
• 2. edhe fig. E bëj fije-fije a copë-copë diçka, e bëj fërtele, e gris keq; e gërvisht shumë dikë me thonj a me diçka tjetër të mprehtë; e rrah shumë dikë, e shqep në dru. I lënuri rrobat nëpër ferra. E lënuri me thonj. E lënuri me kamxhik. E lënuri në fytyrë.
• 3. fig. E bëj të vuajë shumë, e mundoj shumë, e sfilit. E lënuri veten. Ia lënuri shpirtin (zemrën).
• E lënuri nga mendtë dikë
• a) ia prishi mendjen, ia bëri mendjen paçavure;
• b) e çmendi fare.