lëndoj

LËNDOJ kal.

• 1. E godit dikë në një pjesë të trupit dhe i bëj një plagë a i lë një shenjë; e ngacmoj një plagë. I lëndoi krahun. E lëndoi në ijë. Lëndoj plagën (këmbën, dhembin, syrin). E lëndoi me dorë.
• 2. fig. E prek thellë dikë; e fyej dikë. I lëndoi zemrën (shpirtin). Mos e lëndo me fjalë! E lëndoi në nder.