lëbyrtë

LËBYRTË mb.

• Që është si i veshur me një cipë të hollë, i veshur, i zbehtë, i marrtë (për një burim drite etj.); jo shumë i bardhë, i irnosur a si i irnosur (për një pëlhurë etj.). Diell i lëbyrtë. Dritë e lëbyrtë. Majat e lëbyrta të maleve. Pëlhurë e lëbyrtë.