kumbon

KUMBON jokal.

• 1. Lëshon një tingëllimë të zgjatur, që duket sikur vjen nga larg; lëshon një tingëllimë, që përhapet me jehonë; tingëllon. Kumbon zëri.
• 2. Jehon, ushton. Kumbon lugina. Kumbon salla nga brohoritjet.
• 3. Ndiej një zhurmë të zgjatur në vesh, më ushton. Më kumbojnë veshët.
• 4. fig. Dëgjohet gjithandej, përhapet me forcë, bën jehonë. Kumbon fjala.