krisur

KRISUR mb.

• 1. Që ka marrë të plasur, që ka filluar të çahet pak (për gotën, xhamin, murin etj.). Gotë (pasqyrë, pjatë) e krisur. Xham i krisur. Mur (gur) i krisur.
• 2. fig. I prishur nga mendtë; që ka guxim prej të çmenduri, i çmendur, kokëkrisur. Njeri i krisur.
• 3. Përd. em. sipas kuptimit 2 të mbiemrit. Flet (sillet) si i krisur.