krik

Nga Wiktionary

KRIK m. tek.

  • Vegël a mekanizëm i thjeshtë, që përdoret për të ngritur pak nga toka pesha të rënda (automjete, traktorë) kur u ndërrojmë gomat ose kur i ndreqim nga poshtë. Krik hidraulik. Ngre (ul) me krik.