krahëmarrje

KRAHËMARRJE f. usht.

• 1. Veprimi sipas kuptimit të foljes KRAHËMARR.
• 2. Manovër e trupave në luftim, që kryhet në krahët e armikut për t'i dalë atij në shpinë dhe për ta rrethuar e asgjësuar, luftim krahëmarrës.