krahëgjatë

KRAHËGJATË m. zool.

• Zog më i madh se harabeli, që këndon bukur dhe mund të qëndrojë pezull në ajër për një kohë të gjatë me krahë të hapur. Këndon krahëgjatë.

KRAHËGJATË mb.

• Që i ka krahët të gjatë; kund. krahëshkurtër. Burrë (grua) krahëgjatë. Zog (dallëndyshe) krahëgjatë.