kothere

KOTHERE f.

• 1. Pjesa e sipërme dhe e thatë e bukës, kore, krodhë; copë buke e thatë; kafshatë buke. Për një kothere bukë. Ha kothere. Është rritur me kothere.
• 2. fig. thjeshtligj. Njeri koprrac, njeri dorështrënguar. S'të jep gjë, kotherja!
• E bëri kothere (copë, thërrime, copë e çikë, copë e kothere, copë e thërrime, copë e grimë) shih te BËJ.