kotec

KOTEC m.

• 1. Kasolle e vogël dhe e ulët prej dërrasash, prej purtekash etj., ku mbahen shpendët shtëpiakë; qymez. Koteci i pulave (i patave, i rosave).
• 2. Koshare misri. Kotec me thupra. Fut (thaj) misrin në kotec.
• 3. fig. mospërf. Shtëpi e vogël dhe e keqe; vend i ngushtë e pa rehati. Banonin në një kotec.