koritë

KORITË f.

• 1. Govatë. Koritë e madhe (e vogël). Laj këmishët në koritë. U kalb (u thye) korita.
• 2. Kanal i drunjtë, zakonisht në trajtën e një hinke, që çon ujin në fletët e mullirit; lug mulliri.
• 3. Lug druri ku hedhin ujë ose ushqim për bagëtinë a për shpendët. Korita e lopëve (e bagëtive). Korita e pulave. Korita e qenit. Hedh ujë (ushqim) në koritë. Pinë në koritë.