koniunkturë

Nga Wiktionary

KONIUNKTURË f. libr.

  • Gjendja që krijohet në një periudhë të caktuar në këtë ose atë fushë të jetës shoqërore nga ndërthurja e përkohshme e disa rrethanave e faktorëve. Koniunktura politike (ekonomike, ushtarake). Koniunktura ndërkombëtare. Shfrytëzon koniunkturat. Njeri i koniunkturave. keq.