kob

Nga Wiktionary

KOB m.

  • 1. Mjerim i madh, fatkeqësi e madhe, mynxyrë; vdekje. Kob i zi. Ndillte (mbillte) kob. Ndodhi një kob.
  • 2. Mashtrim; pabesi, tradhti. E preu (e vrau) me kob. E hëngri në kob e mashtroi, e hëngri me të pabesë.