katua

KATUA m.

• 1. Ahur, në katin përdhes të një shtëpie, ku mbahen kafshët shtëpiake dhe almiset bujqësore; bodrum, qilar. Mbylli bagëtinë në katua. Zbriti në katua.
• 2. Kotec shpendësh.
• E bëri barkun katua
• a) hëngri shumë sa u fry;
• b) duroi shumë, u tregua zemërgjerë, u bë barkgjerë.