kastor

KASTOR m. zool.

• Gjitar i madh brejtës, me kokën si hinkë, me bisht të gjatë dhe me lëkurë të mbuluar me qime në ngjyrë të kuqërreme, që jeton në strofka të ndërtuara me degë e me baltë zakonisht buzë lumenjve; lëkurë e punuar e kësaj kafshe. Këpucë (pallto, çantë) kastori.