kashtë

KASHTË f. bot.

1. Bimë njëvjeçare, me kërcell të hollë, të këneta dhe përdoret për të mbuluar kasollet, për të thurur rrogoza etj.; kallami i kënetës. Kashtë rrogozi. Kasolle kashte. Karrige kashtë. Presin kashtë. E mbuloi me kashtë. I shtroj kashtë.
2. Kërcelli i prerë bashkë me gjethet e thara të të lashtave, pa kokrrat ose pa kallirin; kërcelli i drithërave që mbetet pas shirjes. Kashta e grurit (e misrit, e thekrës). Fije kashtë. Kapelë kashtë. Dyshek me kashtë. Ngjyrë kashtë. Ndaj kallirin nga kashta. Vunë kashtën mullar. Shtroj (mbush) me kashtë.
3. fig. bised. Pamja e jashtme; gjatësia trupore, trupi. I paktë nga kashta.
4. fig. Diçka pa vlerë.
Flakë (zjarr) kashte vrull që nuk mban për një kohë të gjatë, nismë që nuk zgjat shumë. Nuk ha kashtë (bar) shih te HA. U bënë kashtë e koqe u shpërndanë andej-këtej, u përhapën nga të katër anët; u shpartalluan. I bie kashtës përmbi kallinj është mendjemadh. Dimri ha kashtë (gurë, gozhdë) shih te DIM/ËR, ~RI. E do si kau kashtën iron. shih te KA,~U. Fut zjarrin në kashtë nxit qëllimisht diçka, ndez një grindje a mosmarrëveshje. I hodhi kashtë syve dikujt e mashtroi dikë, e gënjeu, i hodhi hi syve. Humbi si gjilpëra në kashtë shih te GJILPËR/Ë,~A. Ka (mban) çelësat (hapëset) e kashtës iron. s'ka asgjë në dorë; nuk varet aspak prej tij (një punë). Kapet (mbahet) pas fijes së kashtës (së flokut, së perit) shih te FIJ/E, ~A. Kërkon gjilpërën (qimen) në kashtë (në bar, në mullar) shih te GJILPËR/Ë,~A. Kërkon pleshta në kashtë shih te PLESHT,~I. Ndaj kashtën (bykun) nga kokrrat shih te BYK,~U. Rrinte si beu në kashtë tall. krekosej, mbahej rëndë kot. Lule kashte bot. shih te LUL/E,~JA.