karabinieri

KARABINIERI f. kryes. përrnb.

• 1. Tërësia e xhandarëve italianë (në kohën e pushtimit fashist në Shqipëri); komanda e këtyre xhandarëve dhe zyrat e saj. Zyrat e karabinierisë. E çuan në karabinieri.
• 2. Pjesë e zgjedhur e këmbësorisë, e pajisur me karabina; qitës të mirë me karabinë; komanda e këtyre trupave; zyra e komandës së këtyre trupave (në disa vende të Evropës Perëndimore).