kallëz

KALLËZ f

• 1. Mbulesa që mbështjell kokrrën dhe që mbaron me një fije të gjatë në kallirin e grurit, të elbit etj.; halë drithi (gruri etj.). Kallëz gruri.
• 2. Kalli drithërash; në kallinj drithërash që mbeten në arë pas korrjes (kryesisht për grurin, elbin etj.). Kallëz gruri (elbi). Grurë me dy kallëza. Gruri e mbushi kallëzën. Zuri (lëshoi, nxori) kallëz. Mbledh kallëza.
• Kërkon kallëza në borë kërkon një gjë të pamundur, kërkon qiqra në hell.