kakutë

KAKUTË f.

• 1. bot. Bimë barishtore njëvjeçare, me gjethe të mëdha, që e ka kërcellin dhe lulesën si të shpendrës dhe rritet zakonisht nëpër kullota ose nëpër ledhet e arave.
• 2. Pjesa e kërcellit të misrit që mbetet në arë pas korrjes, kallame. Shkulin kakutat.