këshillues

KËSHILLUES mb.

• 1. Që jepet si këshillë, që shprehet si këshillë; që ka për qëllim të këshillojë dikë. Fjalë këshilluese. Me zë (me ton) këshillues.
• 2. Që ka të drejtën të japë vetëm mendime, por nuk voton e nuk vendos. Organ këshillues. Votë këshilluese.
• 3. përd. em. Ai që jep këshilla, këshilltar.