kërthinjtë

KËRTHINJTË mb.

• 1. Që sapo ka lindur (për fëmijët) ose sapo është pjellë (për qengjin, kecin etj.); që ka lindur para kohe dhe është i dobët. Fëmijë i kërthinjtë. Qengj (kec) i kërthinjtë.
• 2. Që është mbjellë vonë dhe nuk është zhvilluar mirë, i parritur (për bimët); që piqet vonë dhe nuk ka ëmbëlsinë e duhur (për pemët). Misër (duhan) i kërthinjtë. Fiq të kërthinjtë.