këndor

KËNDOR mb.

• 1. Që është në trajtën e një këndi, që formon një kënd; me disa kënde, me qoshe. Shenjë (figurë) këndore. Fytyrë këndore. Gurë këndorë.
• 2. Që ka të bëjë me matjen e këndeve; që i përket këndit, i këndit. Gradë këndore. Madhësia këndore. Shpejtësi këndore. tek.