këndor

Nga Wiktionary

KËNDOR mb.

  • 1. Që është në trajtën e një këndi, që formon një kënd; me disa kënde, me qoshe. Shenjë (figurë) këndore. Fytyrë këndore. Gurë këndorë.
  • 2. Që ka të bëjë me matjen e këndeve; që i përket këndit, i këndit. Gradë këndore. Madhësia këndore. Shpejtësi këndore. tek.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=këndor&oldid=68134"