këmbalec

KËMBALEC m.

• 1. Kanxhë prej hekuri, si drapër me dhëmbë, që vënë telefonistët ose elektricistët në këmbë për të hipur nëpër shtylla; kanxhë. Vuri këmbalecët. Hipin (ngjiten) me këmbalecë.
• 2. Secili nga dy drurët e gjatë, të mbërthyer horizontalisht në katër këmbë, mbi të cilët vendoset susta e krevatit; mbështetëse që ka këtë trajtë.
• 3. Mbështetëse metalike ose e drunjtë, me tri a katër këmbë, mbi të cilën vendoset pëlhura e pikturës, partitura ose ndonjë send tjetër. Këmbaleci i piktorit.
• 4. Mjet për të matur sipërfaqen e tokës së punuar, të korrur, të prashitur etj., që përbëhet nga dy shkopinj të mbërthyer në trajtë kompasi. Këmbaleci i normistit. Mat me këmbalec.
• 5. shih KËMBALK/Ë,~A 1.