këlkazë

KËLKAZË f. bot.

• 1. Bimë barishtore shumëvjeçare, e helmët, me gjethe të mëdha e të tulta, me lule të verdha dhe me një fryt në trajtën e kallirit të misrit, i cili kur piqet mbushet me kokrra të kuqe. Gjethe këlkaze.
• 2. Bimë barishtore shumëvjeçare, me gjethe të gjera e me zhardhokë, që përdoren si ushqim për derrat.