izoluar

IZOLUAR mb. libr.

• 1. Që është veçuar; që mbahet i veçuar; i shkëputur krejtësisht nga vendet e tjera, që ka mbetur i vetmuar, pa lidhje e marrëdhënie me vendet e tjera (për vende). Vend i izoluar. Shtëpi (dhomë) e izoluar. Mbetën të izoluar.
• 2. tek., elektr. Që është mbështjellë a është veshur me lëndë jopërçuese, i veçuar. Tel i izoluar. Dhomë e izoluar dhomë e veshur me lëndë izoluese që nuk e përçon zërin a ngrohtësinë.