ilqe

ILQE f. bot.

• Lloj dushku i vendeve mesdhetare, me trung të shkurtër e të trashë dhe me shumë degë, me gjethe dhëmbë-dhëmbë, gjithmonë të gjelbra e të shkëlqyeshme nga sipër, që bën lëndë të vogla gjatoshe e me thumb në majë. Ilqe shekullore. Dru (lende) ilqeje. Pyll me ilqe.