hundëgjatë

HUNDËGJATË m. zool.

• Kandërr brejtëse si buburrec, me turi të gjatë, që është në disa lloje dhe që dëmton bimë të ndryshme. Hundëgjati i panxharit. Hundëgjati i hardhisë. Hundëgjati i lakrës. Hundëgjati i jonxhës. Hundëgjati i pemëve. Hundëgjati i ullirit. Hundëgjati i grurit. Hundëgjati i lëvores.

HUNDËGJATË mb.

• Që e ka hundën ose turirin të gjatë. Burrë hundëgjatë. Derr hundëgjatë.