hukamë

Nga Wiktionary

HUKAMË f.

  • Fryma e ngrohtë që nxjerr dikush nga goja kur hukat; frymëmarrje e thellë; zhurma që dëgjohet kur hukat dikush a kur merr frymë thellë. Hukamë e rëndë. Hukama e njeriut. Hukama e kafshëve. Nxjerr hukamë. Ndjeu hukamën. Ecën me hukamë.