Jump to content

hirplotë

Nga Wiktionary

HIRPLOTË mb. poet.

  • Që është plot; bukuri, që ka pamje shumë të bukur; që ka shumë hijeshi. Vajzë (grua) hirplotë. Pamje hirplotë. Me shtat (me trup) hirplotë. Krijesë hirplotë. Buzëqeshje hir plotë.