hipokrit

Nga Wiktionary

HIPOKRIT mb.

  • 1. Që shtiret sikur është i mirë, i virtytshëm e i dashur, me qëllim që të gënjejë të tjerët; që mban qëndrim me dy faqe, që nuk është i çiltër, që nuk e zbulon fytyrën e vërtetë; shtiracak, shtinjak; që nuk i shpreh haptas ndjenjat, bindjet ose qëllimet e vërteta, që bëhet për të mbuluar qëndrimin e qëllimin e vërtetë dhe për të mashtruar të tjerët; kund. i çiltër, i sinqertë. Njeri hipokrit. Fjalë hipokrite. Qëndrim hipokrit. Sjellje hipokrite. Buzëqeshje hipokrite.
  • 2. si em.~,~I m. ~Ë, ~ËT. Njeri hipokrit, njeri me dy faqe. Nuk u besoj hipokritëve.