heshtjerëndë

HESHTJERËNDË mb. poet.

• Që e ka mbuluar një heshtje e thellë, ku s'pipëtin asgjë; që rri në heshtje dhe është shumë i ngrysur; që është mbuluar nga heshtja e plotë. Njeri heshtjerëndë. Në pyjet heshtjerëndë. Rri heshtjerëndë.