hasëll

HASËLL m.

• Tërshërë, elb a thekër, që mbillet në fund të verës, në fund të vjeshtës ose në pranverë dhe që përdoret si ushqim i njomë për bagëtinë; tokë a arë e mbjellë me bimë të tilla për këtë qëllim. Hasëll i thjeshtë. Hasëll i përzier (me bimë bishtajore). Bari i hasëlleve. Korr hasëllin. Mbjell me hasëll. I mban (i ushqen) bagëtitë me hasëlle.